Treurspelen van Juliana

Gravure uit de Belegering van Haerlem (1770), een van de historische treurspelen van Juliana de Lannoy. Hierin nam zij de vaderlandse geschiedenis als uitgangspunt. Omdat ze als vrouw niet met wapens kon vechten, was dit voor haar een manier om toch iets te doen voor haar vaderland. Zo hield ze de geschiedenis levend en gaf ze tegelijkertijd een mooi voorbeeld van de moed en de dapperheid van de Haarlemse bevolking. "Nooit heeft een vrouwenstem zo op het toneel gedonderd", schreef een bewonderaar en recensenten prezen de Lannoy's 'mannelijke toon' en haar 'mannenbrein'. Het is de vraag of Juliana blij was met dergelijke opmerkingen, want ze was zeer kritisch ten aanzien van mannen.