Juliana de Lannoy beleeft een van haar finest hours als zij in 1774 zilver wint met De waare vereischten in een dichter. Zij valt daarmee als eerste vrouw in de prijzen. De louter uit mannen bestaande jury prijst haar om haar "mannelijke schrijfstijl". Juliana zou Juliana niet zijn als zij in haar dankwoord niet eerst de hoop uitspreekt dat veel vrouwelijke dichters haar zullen volgen, om zich daarna licht-cynisch tot de jury te richten: "Triomf! Ik ben voldaan, ik zal onsterflijk zijn!"
Triptiek van ringen: gepatineerd zilver en koper, wol, kaarsvet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten