Mooi artikel over het "Vat der Transformaties" in kunstblad Collect

Meer info over het kunstblad Collect: kijk op http://www.kaj.nl

Vat der Transformaties maakt onderdeel uit van de tentoonstelling Alchemisten
De tentoonstelling is nog tot 31 maart te zien in het expo-atelier aan de Keizersdijk 76,
Raamsdonksveer.

Vervolg tentoonstelling "Omdat ik iets te zeggen had"

Het Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis presenteert van 4 februari tot 24 maart 2016 de tentoonstelling ‘Omdat ik iets te zeggen had’. Nederlandse schrijfsters uit de negentiende eeuw. Deze expositie in het Noord-Hollands Archief aan de Jansstraat 40 in Haarlem, was eerder in een andere samenstelling te zien in het Letterkundig Museum in Den Haag. De serie tentoonstellingen vestigt de aandacht op de vele tientallen schrijfsters die in de negentiende eeuw actief waren in ons land. 

Vervolg
De expositie, die deel uitmaakt van een Europees onderzoeksproject getiteld Travelling TexTs. 1790-1914. The Transnational Reception of Women’s Writing at the Fringes of Europe (samenwerking met collega’s uit Finland, Noorwegen, Slovenië en het Verenigd Koninkrijk), zal, wederom in aangepaste vorm, ook te zien zijn in Amsterdam (Atria kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis; april 2016) en in Utrecht (Centrale bibliotheek; oktober-november 2016). In Amsterdam ligt de nadruk op vrouwelijke geschiedschrijving, aan de hand van materiaal uit de collectie van Atria, en in Utrecht zal er vooral aandacht zijn voor Utrechtse schrijfsters.

Haarlemse schrijfsters

Een aantal van deze schrijfsters woonde in Haarlem, of had anderszins connecties met de stad. Bijvoorbeeld doordat hun werk hier werd uitgegeven of omdat zij over Haarlem schreven: Juliana de Lannoy, Petronella Moens, Amy de Leeuw. Schrijfsters van boeken die nu nauwelijks meer gelezen worden, maar zeer bekend waren in hun tijd. Recent onderzoek wijst uit dat zij ons vandaag de dag nog wel degelijk iets te zeggen hebben.

Aan de hand van brieven, portretten, tekstfragmenten en commentaren van tijdgenoten, afkomstig uit de rijke collecties van het Letterkundig Museum en het Noord-Hollands Archief komen enkele van deze ‘Haarlemse’ schrijfsters tot leven. De tentoonstelling laat zien hoe interessant en wars van conventies deze schrijfsters konden zijn – en hoe verrassend hun werk vaak is.

Opening

De opening van de tentoonstelling vindt plaats op donderdag 4 februari om 17.00 uur en is vrij toegankelijk. Bij die gelegenheid zal kort het woord worden gevoerd door Annemarie Doornbos (Neerlandica, auteur van een dissertatie over Geertruida Bosboom-Toussaint), Margriet Hoogendoorn (‘Utrechtgids’ en gespecialiseerd in Johanna van Woude) en Elja Schröder (Neerlandica en kleindochter van Anna van Gogh-Kaulbach).

Nevenactiviteiten

In de maanden februari en maart zullen er ook enkele nevenactiviteiten worden georganiseerd, waarvoor belangstellenden zich kunnen inschrijven bij het Noord-Hollands Archief of door het zenden van een mailtje naar het project Travelling TexTs. Het gaat om:

18 februari, 17.00, voorafgaand bezichtiging van tentoonstelling, 15.30:       

Belle van Zuylen: een Nederlandse schrijfster? Presentatie van het 10^e jaarboek van het

Genootschap Belle van Zuylen (Cahiers Isabelle de Charrière / Belle de Zuylen Papers; zie

http://www.womenwriters.nl/index.php/Cahiers_Isabelle_de_Charriere_/_Belle_de_Zuylen

Papers)

8 maart         

Lezing door Suzan van Dijk in Museon (Den Haag) ter gelegenheid van Internationale

Vrouwendag; zie http://www.museon.nl/nl/activiteiten/Nederlandse-schrijfsters

Voor verdere bijeenkomsten/activiteiten:

volg de websites van Noord-Hollands Archief en Huygens ING.

                                   

Catharina de Grote

Deze zomer is in de Hermitage, Amsterdam een tentoonstelling over Catharina de Grote te zien!

Er zullen ruim driehonderd objecten uit de Hermitage, St.Petersburg te zien zijn. Ik ben zeer benieuwd of het lofdicht van Juliana de Lannoy aan Catharina ook te zien is.

Juliana de Lannoy schreef in 1776 A sa Majesté l’Impératrice de Russie, een lofdicht over de Russische tsarina Catharina de Grote, vanwege haar steun aan kunst en wetenschap. De Russische vorstin – naar verluidt ook groot in het consumeren van de liefde met tal van veel jongere kerels – bedankte haar met een kostbaar geschenk, dat ze naar Juliana stuurde. Wat het was is niet meer helemaal duidelijk, maar dat het een kostbaar gebruiksvoorwerp was, is wel zeker. In het halssieraad Het Juweel van Catharina, knipoogt de tsarina ons en Juliana verborgen toe. 

Het juweel van Catharina

Halssieraad

Wolvilt, zoetwaterparels, zilver, print

Tipje van de sluier

ALCHEMISTEN 

29|11|15 t/m 31|03|16

Alchemisten is een kunstproject van Jeroen Krielaart en Ingeborg de Groot. Verwacht hier geen metafysisch borrelende substanties; denk eerder aan de hedendaagse kunst die knipoogt naar Marie Curie en haar van radioactiviteit vergeven radium experimenten, Mary Shelly en haar moderne Prometheus, tragische alambieken, electrolyse, 3D-printing en zelfs een supernova als de ultieme alchemist van het universum. Hier wordt goud gemaakt!

Sieraden, tekeningen en objecten zullen te zien zijn in het expo-atelier aan de Keizersdijk 76, Raamsdonksveer.

De tentoonstelling wordt geopend op zondag 29 november aanstaande van 14.00-17.00uur.

Tentoonstelling Alchemisten

30 september werd de tentoonstelling "Omdat ik iets te zeggen had" geopend in het Letterkundig Museum in Den Haag, over Nederlandse schrijfsters uit de 19e eeuw. Voor een aantal schrijfsters uit de hors categorie is een uitzondering gemaakt, waaronder natuurlijk de 18e eeuwse schrijfster Juliana de Lannoy! Suzan van Dijk (foto) van het Huygens Instituut kent de bijzondere band die ik met het werk van Juliana de Lannoy heb en heeft mij gevraagd enkele van mijn werkstukken naast de geschriften van haar te exposeren. Tijdens de opening heeft Suzan er meer over verteld.

Hieronder een impressie van de opening. 

Meer informatie over de tentoonstelling kun je hier vinden: https://www.huygens.knaw.nl/omdat-ik-iets-te-zeggen-had-tentoonstelling-geopend-in-het-letterkundig-museum/

Met en zonder lauwerkrans

De opening van de tentoonstelling werd verricht door Prof. Dr. Riet Schenkeveld-van der Dussen, bij wie Pim van Oostrum in 1999 aan de Universiteit van Utrecht promoveerde op het leven en werk van Juliana de Lannoy. 

Pim's exemplaar van het boek "Met en zonder lauwerkrans" dat op initiatief en onder redactionele leiding van Riet Schenkeveld tot stand is gekomen - en dat vol met aantekeningen van Pim van Oostrum staat -  werd overhandigd aan het Letterkundig Museum.

Meer informatie : https://www.huygens.knaw.nl/omdat-ik-iets-te-zeggen-had-tentoonstelling-geopend-in-het-letterkundig-museum/

En natuurlijk: Juliana komt er ook in voor!

Vereeuwigd worden in een kunstwerk over de 18e eeuwse schrijfster Juliana de Lannoy?

Ik ben al weer een tijdje bezig om het netwerk van Juliana de Lannoy verder uit te spitten. Hierbij stuitte ik op banden tussen Juliana en o.a. Bilderdijk, Feith en Catharina de Grote. Maar ook in deze tijd zijn er nog steeds bewonderaars. Naar deze mensen ben ik op zoek. Op mijn website lees je er meer over: http://ingeborgdegroot.nl/

Tijdens de opening zijn er een aantal mensen met de "Juliana-broche" op de foto gegaan.
Hieronder een paar foto's.

Sieraden die tentoongesteld worden in het Letterkundig Museum

Als een ware meesteres van het woord wist Juliana letters aaneen te rijgen tot beeldende verhalen en vurige pleidooien. Ook Ingeborg de Groot heeft het vermogen om met haar sieraden verhalen te vertellen, rijk aan symboliek. Aan Mijn Geest, geïnspireerd op het gelijknamige dichtdebuut van Juliana, is hier een voorbeeld van. Ingeborg rijgt hier loden zetletters aaneen tot het eerste deel van het gedicht. Een loodzwaar sieraad dat letterlijk drukt op het gemoed. Het sluitstuk verbeeldt het gevecht: de strijdbare pen of het berustende borduurwerkje.

Aan mijn Geest

Ketting

Loden zetletters, linnen, borduurgaren, kroontjespen

De 18de eeuwse Geertruidenbergse schrijfster en dichteres Juliana de Lannoy, was in haar tijd veel bekender dan wij nu zouden denken. Zij was onderdeel van ee netwerk van schrijvers en intellectuelen, zoals Bilderdijk en Feith, dat zich uitstrekte tot aan Catharina de Grote in het verre Rusland. De kraag De bibliotheek van Juliana is een eerste poging de rijkdom van deze veelal talige contacten te verbeelden. 

De bibliotheek van Juliana

Kraag

Wolvilt, lint,  papier, lak, zilver

Juliana de Lannoy schreef in 1776 A sa Majesté l’Impératrice de Russie, een lofdicht over de Russische tsarina Catharina de Grote, vanwege haar steun aan kunst en wetenschap. De Russische vorstin – naar verluidt ook groot in het consumeren van de liefde met tal van veel jongere kerels – bedankte haar met een kostbaar geschenk, dat ze naar Juliana stuurde. Wat het was is niet meer helemaal duidelijk, maar dat het een kostbaar gebruiksvoorwerp was, is wel zeker. In het halssieraad Het Juweel van Catharina, knipoogt de tsarina ons en Juliana verborgen toe. 

Het juweel van Catharina

Halssieraad

Wolvilt, zoetwaterparels, zilver, print

Juliana beleeft een van haar finest hours als zij in 1774 zilver wint met De waare vereischten in een dichter. Zij valt daarmee als eerste vrouw in de prijzen. De louter uit mannen bestaande jury prijst haar om haar "mannelijke schrijfstijl". Juliana zou Juliana niet zijn als zij in haar dankwoord niet eerst de hoop uitspreekt dat vele vrouwelijke dichters haar zullen volgen, om zich daarna licht -cynische tot de jury te richten: "Triomf! Ik ben voldaan, ik zal onsterfelijk zijn!"

Triomf! Ik ben voldaan, ik zal onsterfelijk zijn!

Triptiek van ringen

Gepatineerd zilver, wol, gepatineerd koper, kaarsvet

Alle sieraden over Juliana de Lannoy kun je ook op mijn website bekijken: http://ingeborgdegroot.nl/wp-content/uploads/Pour-lamour-de-lart-Ingeborg-de-Groot.pdf