De beste wensen voor 2015!

Een nieuw jaar met mooie inspirerende projecten. Binnenkort meer hierover op dit weblog.

Het carillon van de Geertrudiskerk

Gelukkig! Het carillon van de Geertrudiskerk klinkt weer goed. Maar dat is wel eens anders geweest. Juliana schreef er over in een brief aan "den Heere Graave van Bijland, generaal adjudant van zijn doorluchtigste hoogheid". De hele brief is te lezen in Dichtkundige Werken uit 1780. Hierboven een stukje.

Geertruidenberg Klassiek

Afgelopen zondag ben ik naar de finale van Geertruidenberg Klassiek in de Geertrudiskerk geweest. Anastasia Kozhushko & Matthieu Idmtal (pianoduo) hebben de eerste prijs gewonnen! Het was een fantastische middag. Op bovenstaande link kun je er alles over lezen.

Een bijzonder weetje over deze kerk.
In het koor van de Geertrudiskerk (zie plattegrond) is Juliana na haar dood in 1782 begraven. De kerk heeft een ingrijpende restauratie gehad van 1955-1990. Helaas, Juliana's graf is niet meer te bezoeken want het graf is tijdens deze restauratie geruimd. Maar wat er daarna mee gebeurd is... Ik hoop hier binnenkort meer over te kunnen vertellen. 

Mooi persbericht vandaag in de Langstraat

Schenking aan Stichting Cultuurwerft

In 2013 hebben 50 mondige vrouwen uit de gemeente Geertruidenberg meegewerkt aan het kunstwerk Mondige Vrouwen - één van de kunstwerken over Juliana de Lannoy. Het is een installatie geworden (zie foto boven) waaraan 50 roze cocons hangen, met daarin de gipsen afdrukken van de monden van de vrouwen. Ook burgemeester van Hees heeft hieraan meegewerkt. 

Inmiddels zijn een aantal van deze "vrouwenmonden" verkocht. De opbrengst van de verkoop is afgelopen maandag geschonken aan Stichting Cultuurwerft. Cultuurwerft is de marktplaats cultuureducatie in de gemeente Geertruidenberg. Kijk maar eens op hun site: Stichting Cultuurwerft

Foto van rechts naar links: Maaike van den Brule van Stichting Cultuurwerft, Burgemeester van Hees en ik.

"Hebben wij vrouwen van nature niet net zo veel eedle denkenskracht meegekregen als het mannelijk geslacht?"

Tijdens de expositie 't Archief I, was een afdeling geheel gewijd aan Juliana de Lannoy. Bezoekers konden ook met haar - en haar statement "Hebben wij vrouwen van nature niet net zo veel eedle denkenskracht meegekregen als het mannelijk geslacht?" - op de foto. Natuurlijk met de Mondige Vrouwen broche, die inmiddels ook al internationaal is gesignaleerd. Hiernaast een paar van die foto's. 

Dichterlijk klaverblad

Zie hier nog een keer de vergaderzaal van het literair genootschap "Kunstliefde wordt door arbeid verkreegen" uit Leiden maar dan in kleur!

Simon van der Waal, Izaak van Nuijssenburg en Juliana de Lannoy, waren lid van dit genootschap. Alle 3 waren zij inwoners van Geertruidenberg en verwierven op literair gebied faam buiten de stadsmuren. Vier jaar lang, van 1771 tot 1775, vormden de drie leeftijdgenoten een vriendengroep die elkaars gedichten las en becommentarieerde. Ze noemden zichzelf het “dichterlijk klaverblad”. Om elkaar te zien hoefden ze niet ver te gaan, want ze woonden alle drie aan de Markt. 

Meer info over het dichterlijk klaverblad: Canon van Geertruidenberg

Het gastmaal

Van Suzan van Dijk van het Hera TTT kreeg ik vandaag een hele leuke foto! Als je goed kijkt zie je dat de roze "Juliana" broche overal mee naar toe reist. Deze keer naar hartje Madrid! 





Van rechtsboven naar rechtsonder: 
Elisa Müller-Adams, Trier
Patricia Barrera Velasco, Madrid

Jenny Bergenmar, Göteborg

Carmen Dutu, Bucharest

Ramona Mihaila, Bucharest

Zsuzsanna Varga, Glasgow

Amelia Sanz, Madrid

Eva Eglāja-Kristsone, Riga

Tatiana Crivelli, Zürich
[verloofde van Carmen Dutu]

Begona Regueiro, Madrid

Toen ik de foto zag, moest ik meteen met een vette knipoog denken aan het spotdicht "Het gastmaal" dat Juliana schreef.

Hieronder een stukje uit Het gastmaal:

Het gastmaal

[...]
De deksels, die de spijs nog voor ons oog verbergen,
zijn nauwelijks aan de kracht van éne hand te vergen:
men licht ze al hijgende op, ik krijg van schrik een kleur,
een juinsoep spreidt alom haar aangenamen geur,
stel u een vijver voor tot aan zijn rand verheven,
waarin de ajuinen juist als troepen eenden dreven;
en of dit niet genoeg mijn eetlust deed vergaan,
in de andre lachte mij een zee vol spiering aan:
vol spiering! mij! die graag een dag zou honger lijden,
om met welvoeglijkheid dien reuk alleen te mijden.
Wat raad! ik moest mijn keus tot een van beiden doen.
Vol spiering kon ik nog bedanken met fatsoen,
ze is koortsig naar men zegt, en wierd mij afgeraden;
maar 'k zie mij met een bord vol juinsoep overladen:
ik slik ze al grillend door, en 't had nog al gegaan,
maar dame Langenstijl spreekt me ongelukkig aan;

Het hele gedicht kun je hier lezen: Google books, Het gastmaal (pagina 55 t/m 85).

De vergaderzaal van "Kunst wordt door arbeid verkreegen".

Eerder las je op dit weblog al dat Juliana lid was van het Leids genootschap Kunst wordt door arbeid Verkreegen. 

Deze 2 schilderijen uit 1774 / 1780, zijn gemaakt door het KWDAV-lid Paulus Constantijn la Fargue. Om een beetje in de sfeer van die tijd te komen, kijk eens op de link van dbnl. Hier wordt het interieur van de zaal gedetailleerd omschreven. 

Zie je Juliana hier al zitten?

Kunst wordt door arbeid verkreegen

Eerder op dit weblog was al een afgietsel van de achterkant van deze penning te zien. Van Museum de Lakenhal heb ik nog een foto ontvangen met een afgietsel van de voorkant van de penning. Juliana won een zilveren penning in 1777 met haar lierzang: "De waare liefde tot het vaderland". 

Links zie je de voor en achterzijde van de penning afgedrukt in het eerste deel van Prijsverhandelingen uit 1782, uitgegeven door het Leids tael- en dichtlievend genootschap Kunst wordt door arbeid verkreegen.

Bij ditzelfde genootschap won zij in 1775 als eerste vrouw een gouden penning met haar lierzang: "Lof der Heeren Van der Does, Van de Werff en Van Hout, Verdedigers van Leyden".

Waar is de gouden snuifdoos van Juliana gebleven?

Juliana kreeg van Catharina de Grote een snuifdoos cadeau. Maar waar deze snuifdoos is gebleven... Op de site van dbnl kun je er van alles over lezen.

Van een klant kreeg ik deze afbeelding uit het kunstblad Collect. Zou de snuifdoos er ongeveer zo hebben uitgezien?

Wie o wie kan mij helpen met deze zoektocht?
Er hebben zich al enkele gegadigden aangemeld. 

Uitnodiging tentoonstelling

De penningen van Juliana

Op de site van Canon van Geertruidenberg vond ik nog wat informatie over het schilderij dat Niels Rode heeft geschilderd in 1778 van Juliana de Lannoy.

Op de tafel, naast haar linker elleboog, liggen vier door haar gewonnen penningen. Het zijn de vier genootschapsprijzen (1 goud, 3 zilver) die zij uitgereikt kreeg als waardering voor haar gedichten.   

Bron: Het Noordbrabants Museum, ’s-Hertogenbosch. In bruikleen gegeven aan Museum De Roos, Geertruidenberg.

Een van de penningen zag er waarschijnlijk zo uit. Deze afbeelding vond ik op de site van Museum de Lakenhal. Het is een afgietsel in gips van de keerzijde van een prijspenning van de Vereniging Kunst wordt door Arbeid verkregen. Centraal is in een lauwerkrans een vijfregelig opschrift weergegeven:

Jongkvrouwe JULIANA CORNELIA DE LANNOY den 8 van Bloeimaend 1777". Tussen de geprofileerde rand en de lauwerkrans het rondschrift: KUNST WORDT DOOR ARBEID VERKREEGEN".

Juliana in de schoolboeken

Via Suzan van Dijk kreeg ik een lijstje waar je kunt zien wie er veel, minder en weinig werd genoemd in schoolboeken voor literatuuronderwijs (19e-20e eeuw).

Juliana de Lannoy is 16 keer genoemd in de schoolboeken. Uiteraard ben ik zeer benieuwd hoe er in die tijd over haar is geschreven. Hier komt zeker nog een vervolg op!

Selfies

Van linksboven naar rechtsonder:
Henriette Partzsch (Glasgow, UK), Project leader HERA project Travelling TexTs.
Marie Nedregotten Sørbø (Volda, Noorwegen).
Päivi Lappalainen (Turku, Finland).
Katja Mihurko Poniž (Nova Gorica, Slovenië).

Judith Rideout (Glasgow, UK)

Tanja Badalič (Nova Gorica, Slovenië).

Aleš Vaupotič (Nova Gorica, Slovenië).

Viola Parente-Capkova (Turku, Finland).

Suzan van Dijk (Den Haag, Nederland).

Ik ben al weer een tijdje bezig om het netwerk van Juliana de Lannoy verder uit te spitten. Hierbij stuitte ik op banden in het verleden, tussen Juliana de Lannoy en Bilderdijk, Feith, Catharina de Grote en andere historische figuren die op mijn lijstje staan. Maar ook in deze tijd zijn er nog steeds bewonderaars, die daarmee tot het netwerk van Juliana zijn toegetreden. Met name wil ik nog even Pim van Oostrum noemen, de in 2011 overleden neerlandica die veel onderzoek naar Juliana de Lannoy heeft gedaan en twee prachtige boeken over haar heeft geschreven. Haar werk blijft een waardevolle bron voor mij. 

De afgelopen maanden heb ik verschillende verrassende contacten gehad met vooral wetenschappers die via hun onderzoek met het werk en gedachtengoed van Juliana de Lannoy te maken kregen. 

Een voorbeeld is Suzan van Dijk, die indertijd voor Pim van Oostrum de briefwisseling tussen Juliana de Lannoy en Catharina de Grote uit het Frans vertaald heeft. De aan het Huygens Instituut verbonden Suzan van Dijk blijkt met een internationale groep literatuurwetenschappers het werk van 18de en 19de eeuwse vrouwelijke auteurs te onderzoeken. Dit  leidde onder andere tot het opzetten van de gezamenlijke database ‘WomenWriters’: http://travellingtexts.huygens.knaw.nl/

Heel leuk zijn bovenstaande selfies die ik van Suzan en haar internationale groep ontving. Allemaal op de foto met de broche Mondige Vrouwen, die ik voor de expositie 't Zoet der Eenzaamheid maakte!

POUR L'AMOUR DE L'ART een hommage aan Juliana de Lannoy

Dit boekje is het slotstuk van mijn eerste onderzoek naar het leven en werk van de 18de-eeuwse Geertruidenbergse dichteres Juliana de Lannoy. 

In de taal van het beeld - mijn taal als beeldend kunstenaar - heb ik een proloog gemaakt, waarin zich ook al het vervolg aandient: een onderzoek naar het netwerk, tijdens haar leven en hedendaags, rondom Juliana de Lannoy.

Het boekje kun je inzien via:

http://ingeborgdegroot.nl/wp-content/uploads/Pour-lamour-de-lart-Ingeborg-de-Groot.pdf

Uitnodiging kunstroute

Zilveren bezemstuiver

Van Jeroen kreeg ik zomaar een zilveren bezemstuiver uit 1738. 

1738? Maar dat is het geboortejaar van Juliana de Lannoy! Ik droom weg en zie in een wolk van poëtische woorden Juliana zweven: "Hier Ingeborg, een bezemstuivertje voor al je werk."

Juliana, bedankt!

Onbekende brieven van Juliana de Lannoy ondekt!

Tijdens mijn onderzoek naar het netwerk van Juliana de Lannoy, stuitte ik op een recente vondst. In de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam zijn tot nog toe onbekende brieven van onder andere Juliana de Lannoy opgedoken! Daarbij een brief die zij 3 dagen voor haar overlijden heeft geschreven. Zie de Facebook pagina van het Bilderdijk Museum (Amsterdam) waar ik het goede nieuws vond:

https://www.facebook.com/BilderdijkMuseum/posts/251529011669000

Sleutel tot de Hoop

De sleutels bieden toegang tot de Hoop. En omdat iedere sleutel uniek is, vormt deze de toegangssleutel tot ieders eigen unieke hoop. Ze hebben allemaal iets intrigerends of grappigs. Soms zijn ze zelfs bijna niet herkenbaar meer als sleutel. 

Iedere zilveren sleutel heeft 2 verschillende zijdes met mooie structuren, sommige hoogglanzend, andere gepatineerd alsof ze al eeuwen oud zijn. Ook heeft iedere sleutel een eigen code, die op een bijbehorend gepatineerd koperen labeltje is geslagen: H001 t/m H101. De H staat voor hoop, de rest spreekt voor zich. 

De sleutels kunnen fungeren als geluksbrenger, een soort amulet, of je kunt ze zien als een bijzonder klein kunstobject dat je om je hals draagt.

Meer sleutels: http://ingeborgdegroot.nl/Info/webshop-sleutel-tot-de-hoop/#1

In twijfel en geloof verbonden

Triptiek van ringen: zilver (gepatineerd), haren, alumide

Zoals velen al weten heb ik een bijzondere band met Juliana de Lannoy. Deze 18de eeuwse Geertruidenbergse dichteres was in haar tijd een hele beroemdheid. Maar zij was na zoveel jaren en de op mannen gerichte samenleving min of meer in vergetelheid geraakt. In 2013, naar aanleiding van 800 jaar Geertruidenbergse stadsrechten heb ik een aantal sieraden gemaakt geïnspireerd op Juliana de Lannoy. Dit vroeg om een vervolg. Met het sieraad In twijfel en geloof verbonden, is nu een eerste stap gezet. Dit sieraad dat deel uitmaakt van de expositie Haarfijn, is een triptiek van ringen met haren. Eén haar heb ik gevonden in een boek dat toebehoorde aan Juliana de Lannoy. Is dit heur haar? We zullen het waarschijnlijk nooit weten omdat het haarzakje, waarin zich DNA zou kunnen bevinden, niet meer aan het haartje zit en bovendien vergelijk onmogelijk is omdat haar graf, dat zich ooit in de Geertrudiskerk bevond, al lang geleden is geruimd. Wat ons rest is twijfel en geloof samengebonden in onze fantasie.

Expositie Haarfijn is te zien in Museum de Roos. Meer info: http://www.museumderoos.nl/

Tentoonstelling EX VOTO

Maria der Armen door Jeroen Krielaart, één van de beelden die hij heeft gemaakt voor de tentoonstelling Ex Voto. Nog te zien t/m 31 maart in het expo-atelier aan de Keizersdijk 76, Raamsdonksveer. 

Openingstijden: woensdag t/m vrijdag van 13.00-17.30 uur en op afspraak, telefoon: 0162-524200.











Maria der Armen.
Lood, klei, bot, plastic, koper.

Een ring uit de serie Synaptic Circuit Models door Ingeborg de Groot. Deze serie van 7 ringen maakt deel uit van Ex Voto.

















Synaptic circuit models.
Zilver. 

De beste wensen voor 2014!

Een nieuw jaar met mooie inspirerende projecten. Binnenkort meer hierover op dit weblog.